تصویر سازی چیست ؟
تصویرسازی یا تصویرگری هنری کاربردی است که در طول تاریخ به شیوههای مختلف جهت روایت حوادث، موضوعات و مفاهیم گوناگون، مورد توجه انسان قرار داشته است. معنای لغوی کلمه تصویرسازی با توجه به لغت اصلی( ایلوستراسیون) در زبان فرانسه و انگلیسی عبارتست از روشن کردن و واضح کردن یک متن با مثالی تصویری که قابل فهم باشد. ( سارا شهابی .1387: 53 ) تصویرگری تجسم تصویری یک موضوع برای نمایش بهتر فضای مطلب و در نهایت درک بهتر آن است، که عناصر بصری را در قالبی زیبا ترکیب و عرضه نماید. (علی برزگر. 1391: 27 ) تصویرگر غالبا به تجسم و ارائه موضوعی میپردازد که با زبان نوشتار و یا گفتار غیر قابل بیان است. همین نکته وجه تمایز یک تصویرگر از یک نقاش به شمار میرود. ممکن است هدف کلی تصویرگر قابل فهم کردن یا جذاب نمودن موضوعی در یک متن باشد، ولی وجود متن در کنار تصویر الزامی نیست. تصویرسازی عملی است خلاقانه که مشروط به معنا، مخاطب و امکانات تکنیکی مثل قطع و رنگ و کاغذ است. ( سارا شهابی.1387: 53 و54 ) تصویرسازی در قید و بند موضوع و بیان حالات مختلف موضوع تصویرسازی شده است. از این جهت، زمان ، مکان و بیان حالات روانی شخصیتها، نقش مهمی را درآن ایفا میکند. تصویرسازی هنری است که هنرمند به کمک آن اقدام به روایتگری تصویری میکند. در واقع، تقویت درک مفاهیم مختلف علمی، ادبی به کمک تصویر و احساس ملموس تر وقایع تاریخی وظیفه اصلی تصویرسازی است. باورها و انگیزههای دینی، اجتماعی، و در پارهای از موارد، تفکرات توهمآمیز، انسان را از آغاز حضورش برکره خاکی واداشته است تا با بکارگیری هنر تصویرسازی راوی وقایع تاریخی و مسائل مختلف روزمره زندگی خود باشد. به نسبت رشد کمی و کیفی جوامع بشری و به خصوص، با تغییر و تحولی که در زمینه بهرهگیری از تکنولوژی نوین صورت گرفته، کاربرد تصویرسازی رشد چشمگیری پیدا کرده است. ( محمد فدوی.1384: 92و93و95 ) فرهنگ انسانی که مغلوب گفتار و زبان کلامی بوده است، به تدریج به سوی تصویر و تصویرگری روی میآورد. یادگیری و فهم زبان پیچیده و نسبتا مشکل است، در حالیکه تصویر صریح وساده است و به سرعت بسیاری از اندیشهها را به دیگران منتقل میکند. ( کامران افشارمهاجر.1385: 133) استفاده از تصویر و نوشته برای رساندن پیام به عموم و به تدریج با گسترش تمدن توسعه پیدا کرد. با اختراع ماشین چاپ توسط گوتنبرگ در سال 1436 میلادی، روند استفاده از تصویرسازی سرعت بیشتری پیدا نموده. ( سارا شهابی.1387 : 8) رشته تصویرسازی چیزی جدای از نقاشی و یا گرافیک است، و در عین ارتباط با آن رشته ها، نگاه به حال و آینده دارد، نه مانند گرافیک که نگاه به حال دارد و مانند نقاشی که نگاه به آینده دارد. ( سید رضا حسینی. 1388: 257) میتوان تصویرسازی را رشته ای بینابین گرافیک و نقاشی دانست.
نویسنده: سمانه صابری
منابع
1-افشار مهاجر، کامران (1385). « گرافیک مطبوعاتی». چاپ پنجم. نشر: سمت. تهران.
2- برزگر، علی (1391). « اصول و مبانی تصویر سازی جهت ساخت پوستر های نمایشی». (با رویکردی به پوستر های نمایشی سه دهه اخیر). پایاننامه. استاد راهنما دکتر علی پویان.
3-حسینی، سیدرضا (1388). « شناخت هنر گرافیک». چاپ چهارم. نشر: مارلیک. تهران.
4-شهابی، سارا (1387). « بررسی امکانات تصویرسازی درطراحی پوستر». پایاننامه. استاد راهنما جواد پویان.
5-فدوی، سید محمد(1384). «ویژگیهای هنر تصویرسازی» مقاله. هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی، زمستان 1384،شماره24